Hoe zou het kunnen

Het "J’accuse" van Emile Zola in 1898 in l’Aurore gepubliceerd, wordt door de toehoorders bij de politieke debatten breed toegepast en ook de partijen onderling kunnen er wat van. Los van dit emotioneel gevoerde debat zijn er ook feitelijke zaken die een "beschuldiging" best eens op zijn plaats laten zijn. Immers van partijen die pretenderen mee te willen regeren mag men verwachten dat zij op hun bedrijf letten. Volgens de oppositiepartijen doen ze dat niet goed. Al wordt ook dáár, afhankelijk van verantwoordelijkheden uit het verleden, zeer onderscheidenlijk gedacht. Hoever de college partijen er naast kunnen zitten blijkt uit de geschiedenis.Nemen we dus het onderhandelingsakkoord 2002 – 2006 tussen Leefbaar Nieuwegein, CDA, VVD, Groen Links en SGP/Christen Unie. U begrijpt dat tussen de "kersversen" en de "doorgewinterden" er verschillend gedacht werd over hoe het allemaal zou moeten. Ook was het behelpen bij de wethouderkeuze. De eerste vloog er na een jaartje al uit. Wat over bleef was niet beter. Waarom die wel mochten blijven is dan ook een grote vraag. Twee konden het niet en leerden het ook niet. Twee leerden en waren in de raad tenminste op de hoogte van hun dossiers. Maar pro-aktief aansturen van hun organisaties en hun programma’s managen werd ook niet hun sterkste kant. Dan krijg je fouten, vertraging en onnodige extra kosten. Op de huidige collegepartijen stemmen, kan betekenen dat u één of meer van die wethouders weer terug krijgt. Dus oppassen.U begrijpt dat wij ervan overtuigd zijn dat verandering hard nodig is. Er moet een goed "zakencollege" komen dat de procedures opschoont en de noodzakelijke beslissingen weet te nemen. De belangrijkste zaken zijn: Binnenstad en fijnstof; WMO, woonservicezones en bouwen; gevolgen van Nieuwegein kiest corrigeren en het nieuwe stadhuis. U weet dat is zo’n ding dat achteraf altijd 60 % duurder blijkt te zijn dan berekend! Om dat te voorkomen zal heel wat energie nodig zijn. Daarnaast moet een project lopen dat het efficiënter werken van de politiek en de organisatie regelt. Dat betreft processen veranderen en het beter managen van verantwoordelijkheden. Buitengewoon boeiend trouwens en een puike kans om verantwoord te bezuinigen.Helaas zijn we vier jaar geleden niet van zo’n eenvoudig basisplan vertrokken. Het onderhandelingsakkoord 2002 – 2006 bestond uit 15 onderwerpen gaande van Binnenstad tot Bestuurlijke Zaken en daar tussen alles waar politieke partijen druk mee zijn. In het akkoord kent elk onderwerp een kleine inleiding en een aantal aandachtspunten, totaal 99 stuks. Hierbij een paar punten met in rood wat commentaar.1 Binnenstad: "Het geraamde maximum tekort van ca. € 20, – miljoen dient te worden teruggebracht; Uitgangspunt € 0,–" (Ondertussen is dit tekort slechts gestegen!)2 Ruimtelijke ordening / wonen / wijken: "Maatregelen op korte termijn: de woningmarkt moet meer te bieden hebben aan starters. (Niets maar dan ook niets van terecht gekomen.)3 Welzijn / Zorg: "Effectueren van de doelstellingen van de wijknetwerken als onderdeel van het Wijkgericht samenwerken / bevorderen sociale cohesie". (ze zijn bezig of misschien niet meer?) Verruiming van vrijwilligersinzet door vergroting van aantrekkelijkheid, kwaliteit / deskundigheid." (Geen enkele actie te zien; wel SWN danig verzwakt dankzij Nieuwegein kiest.)4 Financiën: Inleidende gedachte: "Zorgvuldigheid is niet alleen weten wat je wilt uitgeven, maar ook zorgen dat je krijgt wat je wilt." ( Een heel wrange gedachte vanuit de inwonerskant gezien.)De punten zijn voor een belangrijk deel kretologie zonder gevolgen gebleven. Gedoemd te mislukken dit verhaal en misschien was dat ook wel de bedoeling van sommigen. In een Collegestuk van 8 oktober 2002 krijgt burgemeester de Vos zo te zien zijn favoriete wensen over veiligheid, handhaving en onderwijshuisvesting gehonoreerd en voor de rest is eenvoudig geen financiële ruimte. Bovengenoemd stuk is er één van twee. De titel twee keer: "Kiezen voor kwaliteit in gezamenlijke verantwoordelijkheid." Grosso modo waren we toen weer terug bij normaal en werden de gebruikelijke lopende en geplande taken van de organisatie kundig over het akkoord heen gelegd zonder dat het enige problemen leek te veroorzaken. Wat wilt u ook met een verdeeld college, een verdeelde raad en de gemeentelijke organisatie bezorgd over het dualisme. Ze hebben dat dan ook zorgvuldig laten mislukken, met de welwillende toestemming van de fractievoorzitters van de grote collegepartijen. Een paar maanden later verliet Leefbaar Nieuwegein het College, waarna het akkoord compleet verdween.En zult u nu zeggen: "Beste VSP-ers kunnen jullie het dan zoveel beter?" Ach een kleine startmotor kan een grote machine aan de gang krijgen. En dat kan voor alle betrokkenen nog heel leuk zijn ook. Wij denken dat er heel veel mogelijk is wanneer we anders werken en vertrouwen op Elkaar’s ervaring en deskundigheid. Dat begint met de raad die gezamenlijk tot een agenda of programma moet komen. Dan moet er beslist worden welke ter zake kundige wethouders moeten worden aangetrokken om dat programma samen met de gemeentelijke organisatie uit te gaan voeren. De raad controleert en begeleidt op hoofdlijnen en helpt waar mogelijk. Dus weg dat gedoe van altijd vóór de eigen wethouder zijn of tegen vanuit de oppositie met voorbij zien van de kwaliteiten en de noodzaak van de voorstellen. Het gaat niet om de stemverhouding 18 voor met 15 tegen, waarmee de gemeenteraadsleden regelmatig werden geconfronteerd. Het gaat er om efficiënt en uitgekiend te werken voor deze stad en haar bewoners. Daar kom ik volgende week graag op terug.